Wyniki badania wykazały, że mężczyźni, którzy otrzymywali zastrzyki z długo działającym undekanianem testosteronu, po roku bardziej przestrzegali leczenia niż mężczyźni, którzy otrzymywali zastrzyki z krótko działającym propionianem testosteronu.
Retrospektywna analiza danych pochodzących od ponad 122 000 mężczyzn w Stanach Zjednoczonych wykazała, że mężczyźni leczeni undekanianem testosteronu (Aveed, Endo Pharmaceuticals) wykazywali podobne wskaźniki przestrzegania zaleceń w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia, jak mężczyźni leczeni cypionianem testosteronu.Wskaźniki przestrzegania zaleceń wahały się od 7 do 12 miesięcy, przy czym jedynie 8,2% pacjentów leczonych cypionianem testosteronu kontynuowało leczenie przez 12 miesięcy w porównaniu z 41,9% pacjentów leczonych undekanianem testosteronu.
„Dowody sugerują, że wygodniejsze formy leczenia testosteronem, takie jak długo działające zastrzyki, są ważne dla chęci kontynuowania leczenia przez mężczyzn z niedoborem testosteronu” – powiedział Abraham Morgenthaler, lekarz medycyny, adiunkt chirurgii.Helio powiedział, że pracował na oddziale urologii w Beth Israel Deaconess Medical Center w Harvard Medical School.„Rośnie świadomość, że niedobór testosteronu jest ważnym stanem zdrowia i że terapia testosteronem może złagodzić nie tylko objawy, ale także ogólne korzyści zdrowotne, takie jak poprawa kontroli poziomu cukru we krwi, zmniejszenie masy tłuszczowej i zwiększenie masy mięśniowej, nastroju, gęstości kości i nieokreślonej przyczyny .niedokrwistość.Jednak korzyści te można osiągnąć tylko wtedy, gdy mężczyźni będą kontynuować leczenie”.
Morgenthaler i współpracownicy przeprowadzili retrospektywne badanie kohortowe danych z bazy danych Veradigm, która zawiera dane z elektronicznej dokumentacji zdrowotnej pochodzące z placówek ambulatoryjnych w USA, w tym pacjentów, którzy rozpoczęli przyjmowanie undekanianu lub cypionianu testosteronu we wstrzyknięciach w latach 2014–2018. Mężczyźni w wieku 18 lat i starsi.Dane zebrane w odstępach 6-miesięcznych, od lipca 2019 r. Terapię podtrzymującą zdefiniowano jako odstęp między wizytami, który nie przekraczał dwukrotności zalecanego odstępu między dawkami wynoszącego 20 tygodni w przypadku undekanianu testosteronu lub 4 tygodnie w przypadku cypionianu testosteronu.Przestrzeganie leczenia oceniano od daty pierwszego wstrzyknięcia do daty zaprzestania stosowania, zmiany recepty lub zakończenia pierwotnie przepisanej terapii testosteronem.Nieprzestrzeganie zaleceń testosteronu w grupie otrzymującej undekanian testosteronu zdefiniowano jako przerwę przekraczającą 42 dni pomiędzy datą końcową pierwszej wizyty a datą rozpoczęcia drugiej wizyty lub przerwę przekraczającą 105 dni pomiędzy przyszłymi wizytami.Nieprzestrzeganie zaleceń w grupie przyjmującej cypionian testosteronu zdefiniowano jako odstęp dłuższy niż 21 dni pomiędzy końcem jednej wizyty a początkiem następnej.Badacze oceniali zmiany masy ciała, BMI, ciśnienia krwi, poziomu testosteronu, częstości występowania nowych zdarzeń sercowo-naczyniowych i czynników ryzyka od 3 miesięcy przed pierwszym wstrzyknięciem do 12 miesięcy po rozpoczęciu leczenia.
Grupę badaną stanowiło 948 mężczyzn przyjmujących undekanian testosteronu i 121 852 mężczyzn przyjmujących cypionian testosteronu.Na początku badania u 18,9% mężczyzn w grupie przyjmującej undekanian testosteronu i 41,2% mężczyzn w grupie przyjmującej cypionian testosteronu nie rozpoznano hipogonadyzmu.Średni wyjściowy poziom wolnego testosteronu był wyższy u pacjentów przyjmujących undekanian testosteronu w porównaniu z pacjentami przyjmującymi cypionian testosteronu (65,2 pg/ml w porównaniu z 38,8 pg/ml; p < 0,001).
W ciągu pierwszych 6 miesięcy wskaźniki przestrzegania zaleceń były podobne w obu grupach.W okresie od 7 do 12 miesięcy grupa przyjmująca undekanian testosteronu miała wyższy wskaźnik przestrzegania zaleceń niż grupa przyjmująca cypionian testosteronu (82% w porównaniu z 40,8%; p < 0,001).W porównaniu z okresem 12 miesięcy, większy odsetek mężczyzn w grupie przyjmującej undekanian testosteronu kontynuował natywną terapię testosteronem (41,9% vs 0,89,9%; p < 0,001).Mężczyźni przyjmujący cypionian testosteronu.
„Co zaskakujące, tylko 8,2 procent mężczyzn, którzy wstrzyknęli cypionian testosteronu, kontynuowało leczenie po roku” – stwierdził Morgenthaler.„Bardzo niska wartość najczęściej stosowanej terapii testosteronem w Stanach Zjednoczonych oznacza, że mężczyźni z niedoborem testosteronu są niedostatecznie leczeni”.
U pacjentów leczonych undekanianem testosteronu zaobserwowano większe średnie zmiany całkowitego testosteronu (171,7 ng/dl vs 59,6 ng/dl; P < 0,001) i wolnego testosteronu (25,4 pg/ml vs 3,7 pg/ml; P = 0,001).Wzrost o 12 miesięcy w porównaniu z pacjentami leczonymi cypionianem testosteronu.Undekanian testosteronu wykazywał mniejszą zmienność całkowitego poziomu testosteronu niż cypionian testosteronu.
Po 12 miesiącach średnie zmiany masy ciała, BMI i ciśnienia krwi były podobne w obu grupach.W grupie otrzymującej undekanian testosteronu w okresie obserwacji większy był odsetek mężczyzn z nowo zdiagnozowanymi zaburzeniami erekcji i otyłością, podczas gdy w grupie przyjmującej cypionian testosteronu większy odsetek mężczyzn, u których zdiagnozowano nadciśnienie, zastoinową niewydolność serca i przewlekły ból.
Morgenthaler twierdzi, że potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć, dlaczego większość mężczyzn, którzy wstrzykują cypionian testosteronu, przerywa leczenie w ciągu roku.
„Możemy założyć, że w tym badaniu undekanian testosteronu stosowano w znacznie większych ilościach przez 12 miesięcy ze względu na wygodę stosowania leku długo działającego, ale chcemy sprawdzić, czy może to wynikać z innych czynników (takich jak koszt), niechęci do częste zastrzyki stosowane w ramach samodzielnego leczenia, brak znaczącej poprawy objawów lub inne przyczyny” – stwierdziła Morgenthaler.
Czas publikacji: 05 lipca 2023 r